داریم تشریفمان را از اینجا هم می بریم. کلا هر سیصد وبلاگمان را تصمیم گرفته ایم یک جا جمع کنیم و آدرسمان را هم به همه ی دوستان و آشنایان بدهیم بی ترس از قضاوتشان! تازه کجای کارید که توئیترمان را هم روی آن وبلاگ ایمپورت می نماییم!
و این یعنی برهنگی ذهنی!
راستش همچنان در کف شجاعت خودمان مانده ایم که مثلا دوست پسران اسبق و عاشقان فعلی که محلشان نمی دهیم و ننه و بابا و فک و فامیل و رئیس و همکار غیره افکارمان را بخوانند و بدانند و به به .... چه شود!
خلاصه. ما می رویم و از این پس فقط همان جا در می افشانیم. اگر کسی مایل به خواندن است ای میل بگذارد - اگر دلمان خواست - آدرس بفرستیم.
باهاتم
عمو حسن حتی اگه نخوای بخونیم هم برات آدرسو میذارم! ولی بلاگت باز نمیشه. یه آدرس برام بذار پلیز!